Saturday, May 5, 2012

gunadasa kapuge aiyandiye


අයියන්ඩියේ
අයියන්ඩියේ නුඹ ඇවිදින් ගිය දවසේ
ගිනි ඇවිලුනා කැණි මඩලට අපෙ නිවසේ
එක බත අනා එකටම කෑ පෙර දවසේ
මව් අමතකද නුඹ රජ වුන අද දවසේ

අම්මා එක්ක   දඹරව පැන ගිය වැත්තේ
ලැම දා ගියා බත හිරවුනි කුසගින්නේ
දෑසේ කදුලු වැහි පොද ලෙස වෑහෙන්නේ
වී පෑලකට ඇයි නුඹ විරසක වෙන්නේ

ඉරට සැපක්දෝ නියගය දලූ ලෑම
සදට සැපක්දෝ ගනදුරු පීදීම
නුඹට සැපකිදෝ අපි තනිකර යෑම
මහ පොළවකට නඩු හබ ඇයි ගතු කීම
අයියන්ඩියේ......           
Posted by at

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)